Goede Vrijdag was de eerste gelegenheid die zich voordeed. Gewapend met GPS, batterijen, wat printjes van caches, pennen, genoeg proviand en nog wat zooi ging ik dus op weg naar de Amsterdamse Waterleidingduinen voor het zoeken van een drietal caches. Een heerlijk gebied waar je prima kan wandelen. In het begin kwam ik nog veel hardlopers, wandelaars en Nordic walkers tegen, maar al gauw werd het rustiger en rustiger en kwam ik voornamelijk nog herten tegen. Die laatsten waren overvloedig aanwezig. Ik heb er die dag in totaal minstens 100 gezien en meerdere malen heb ik ze per ongeluk weggejaagd door ineens over een duintop te klimmen of in de bosjes een tak te laten knappen.
_k.jpg)
Maargoed, ik kwam dus voor de caches. De eerste cache was een multi, waarbij je meerdere punten afloopt en met de daar gevonden gegevens een eind-coordinaat berekend. Dit eind-coordinaat liet zich wel makkelijk berekenen maar door alle hekken en watertjes niet zo makkelijk benaderen. Een tijd lang kwam ik niet dichterbij dan 500m, wat vrij frustrerend was. Gelukkig zag ik op het schermpje van mijn GPS dat 1 van de andere caches die ik wilde vinden, dichter in de buurt was, dus die ben ik eerst gaan zoeken. En met succes, want "Driftige Astrid liet zich snel vinden. Hier zat ook een travelbug in, een item dat van cache naar cache reist, dus die moest natuurlijk mee. Vervolgens ging ik weer op zoek naar de daadwerkelijke cache van "OASE", wat nog steeds niet eenvoudig was. Ook nu liet de cache zich niet makkelijk benaderen, dus ik ging maar snel door naar de derde op het targetlijstje. Deze was nog wel een eindje wandelen en ook hier had ik, gehinderd door water en hekken moeite om in de buurt te komen. Uiteindelijk kwam ik wel dichtbij, maar werd ik met een ander probleem geconfronteerd: Er stonden hekken om het stukje waar de cache zou moeten liggen heen en er stonden in het gebiedje ook schapen (of moeflons?) te grazen. Het was onduidelijk of je er nu in mocht of niet en braaf als ik ben, besloot ik (na telefonische controle van het coordinaat bij mijn hulplijn thuis) maar te gaan voor niet doen. Ook al omdat ik nog steeds een vrouw alleen was en een tikkeltje bang voor die beesten. Verder was het erg rustig in het gebied, de laatste 3 uur had ik maximaal andere 10 mensen zien wandelen.
K, dan dus maar weer op zoek naar de OASE. Deze keer kwam ik redelijk aan de goede kant uit en kon ik de cache wel naderen. Bizar genoeg kwam ik tegelijk met een ander cacheteam bij de cache aan. Toen dus maar even samen gelogd, kennis gemaakt en TB's uitgewisseld. Hierna was ik wel weer even klaar met wandelen, ik had er al ruim een halve dag op zitten. Helaas moest ik toen nog 4 kilometer terug naar m'n auto, dus de volgende dag had ik best een beetje spierpijn.
_k.jpg)
Eenmaal thuisgekomen moesten de al dan niet gevonden caches natuurlijk ook nog even op internet gelogd worden en hierbij bleek dat ik gewoon over de hekken had gemogen om de niet gevonden cache te zoeken. Domdomdom, volgende keer toch maar weer de hele omschrijving meenemen en niet alleen het coordinaat. Naja, wel 2 gevonden caches erbij en dus al 20% voltooid van het 2010-deel van dit doel.
De volgende dag ving zoonlief iets op over geocachen. Aangezien hij al eens eerder mee was gaan cachen toen we op vakantie waren en schatten zoeken helemaal het einde is als je 3 bent, moesten we natuurlijk meteen samen op pad. Gelukkig zijn er ook caches die iets haalbaarder zijn met weinig tijd en een ukkie van 3, dus het werd een makkelijke cache in goed begaanbaar gebied. Hij zat ergens in Leiden met magneten in een kunstwerk verstopt en was gelukkig goed te vinden. We hadden nog wat coordinaten bij ons, maar gebrek aan puzzelkunsten en de regen gooiden roet in het eten, dus het bleef bij eentje.
Tussenstand dus 3/10 en inmiddels heb ik ook alweer allerlei lokaties van mysterycaches bij elkaar gepuzzeld, dus die komen binnekort aan bod.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten